Ισημερινός

αρχική υγεία καλύτερη εποχή Κόστος & χρήματα Κίνδυνοι Άνθρωποι Προορισμοί μετακίνηση Πως θα πάτε


Προορισμοί

Κίτο (Quito)

Η πόλη απλώνεται σε μια κοιλάδα σε υψόμετρο 2.800 μ. με επιβλητικές κορυφές τριγύρω, που θα αναγκάσουν το αεροπλάνο σας σε θεαματικούς ελιγμούς πριν ευθυγραμμιστεί με τον μάλλον κοντό για αυτό το υψόμετρο διάδρομο προσγείωσης. Το κλίμα είναι ανοιξιάτικο ολόκληρο το χρόνο και ιδανικό για περιπάτους στο εξαιρετικά διατηρημένο  ιστορικό κέντρο της παλιάς πόλης (περιλαμβάνεται στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO). Υπάρχουν πλήθος από εκκλησίες, πλατείες συμπαθητικά καφέ, αλλά δυστυχώς και πολλά αυτοκίνητα (καυσαέριο!) τις καθημερινές. Στα νότια της παλιάς πόλης, πάνω στο λόφο El Panecillo, δεσπόζει το άγαλμα της αλυσοδεμένης Παναγιάς (La Virgen de Quito) απ' όπου έχετε θαυμάσια θέα της πόλης και των χιονισμένων κορυφών των ηφαιστείων.  Υπάρχουν πολλές αναφορές για ένοπλες ληστείες τουριστών που ανέβηκαν το λόφο από τις σκάλες που ξεκινούν από την παλιά πόλη, για αυτό προτιμείστε  να ανέβετε με ταξί (10$).   Σε απόσταση 30 λεπτών με τα πόδια από το παλιό Κίτο, βρίσκεται το κέντρο της μοντέρνας πόλης, το Mariscal Sucre, με μοντέρνα κτίρια, μπαράκια, πιτσαρίες, εστιατόρια, ντισκοτέκ, internet cafes, πολύ νεολαία  και ότι άλλο χρειάζεται κανείς για τη νυκτερινή του διασκέδαση. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν και πολλά ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών, εμείς μείναμε στο Villa Nancy στο οποίο η ελβετίδα ιδιοκτήτρια ήταν πολύ φιλική και φιλόξενη. Όταν νυχτώσει, χρησιμοποιείστε ταξί ακόμα και για πολύ μικρές αποστάσεις αν δεν θέλετε να σας ληστέψουν.

 

Βόρεια του Κίτο

Αν μένετε στο Κίτο, υπάρχουν κάποια σημεία ενδιαφέροντος σε απόσταση ημερήσιας εκδρομής  που αξίζουν να αφιερώσετε 1-2 μέρες για να τα επισκεφτείτε. Ο πιο διάσημος τουριστικός χώρος δεν είναι άλλος από το Mitad del Mundo,  την γραμμή του (γεωγραφικού) ισημερινού χαραγμένη στο έδαφος και το μνημείο στο σημείο που πραγματοποιήθηκαν οι σχετικές μετρήσεις  το 1736. Εκτός από το να σταθείτε με το κάθε σας πόδι σε διαφορετικό ημισφαίριο, υπάρχουν ένα μικρό πλανητάριο, ένα μικροσκοπικό μουσείο αστρονομίας και πλήθος από εστιατόρια. Για όλα πληρώνετε ξεχωριστή είσοδο, έχει πάντα πολύ κόσμο (εκτός αν είστε εκεί πολύ νωρίς το πρωί) ντόπιους και πλήθη τουριστών. Για να πάτε με τον πιο οικονομικό τρόπο, πηγαίνετε (με τα πόδια ή με ταξί) στην λεωφόρο Avenida America, επιβιβαστείτε στο Metro-Bus που κινείται στο κεντρικό διάζωμα του δρόμου και  στο τέρμα της διαδρομής συνεχίστε με το πράσινο λεωφορείο που γράφει Mitad del Mundo.  

 

Σε απόσταση 2,5 ωρών με λεωφορείο από το Κίτο βρίσκεται το Otavalo, μια συμπαθητική κωμόπολη με τη πιο φημισμένη ινδιάνικη αγορά της χώρας. Η αγορά χρονολογείται από την προ-ίνκας εποχή και όπως είναι φυσικό στις μέρες μας έχει εξελιχθεί σε αποκλειστικά τουριστική αγορά με μεγάλη ποικιλία ειδών λαϊκής τέχνης, μάλλινων ρούχων και ότι άλλο βάζει ο νους σας.  Η αγορά είναι το Σάββατο, αλλά αν θέλετε να χαζέψετε τα εμπορεύματα και να διαπραγματευτείτε με την ησυχία σας, οι υπόλοιπες μέρες της εβδομάδες δεν είναι κακές. Η πόλη έχει πολλά ξενοδοχεία (που γεμίζουν την Παρασκευή το βράδυ) και μπορείτε να μείνετε για μια επίσκεψη στα γύρω χωριά. Το τοπίο είναι ενδιαφέρον και 17 χλμ. Ν.Α. της πόλης υπάρχουν οι λίμνες Lagunas de Mojanda που μπορείτε να πάτε  με τα πόδια, με άλογο ή με ταξί.

 

Latacunga

90 χλμ. νότια του Κίτο, η Latacunga μια  αδιάφορη κωμόπολη, είναι μια καλή βάση για ενδιαφέρουσες εκδρομές.  Πλήθος από γραφεία οργανώνουν 2 - 3ήμερες αναβάσεις στο  ενεργό ηφαίστειο Cotopaxi (5.897 μ.) αλλά εκτός από καλή φυσική κατάσταση  θα πρέπει να έχετε εγκλιματιστεί στο υψόμετρο.  Μια πιο χαλαρή (και οικονομική) ημερήσια εκδρομή (30$) είναι η διαδρομή στην λίμνη Quilotoa στον κρατήρα ενός ανενεργού ηφαιστείου σε υψόμετρο 3.800 μ. Η διαδρομή είναι μια ευκαιρία για να πάρετε μια γεύση από τη ζωή στα ορεινά χωριά των Άνδεων, γίνεται με αυτοκίνητο και μπορείτε να βαδίσετε από το χείλος του κρατήρα μέχρι τη λίμνη (500 μ. υψομετρική διαφορά) είτε προς το χωριό Chungchilan (4 - 5 ώρες). Τα ταξιδιωτικά γραφεία στην πόλη έχουν και άλλες προτάσεις για πολυήμερες εκδρομές ανάλογα με το χρόνο και τα οικονομικά σας. 

 

 

 

Banos (Μπάνιος)

Στα πόδια του πάντα ανήσυχου ηφαιστείου Tungurahua  σε μια καταπράσινη πλαγιά το Μπάνιος είναι τόπος παραθερισμού για του κατοίκους του Ισημερινού, ένα καλό μέρος για ξεκούραση για τους ταξιδιώτες και με πολλές δυνατότητες για δραστηριότητες στην πανέμορφη φύση τριγύρω. Υπάρχουν πάρα πολλά ξενοδοχεία και λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ τους οι τιμές είναι ιδιαίτερα χαμηλές.  Δεκάδες γραφεία οργανώνουν οτιδήποτε βάζει ο νους σας, από rafting,  kayaking,  εκδρομές με άλογα, με ποδήλατα, εκδρομές στο τροπικό δάσος μέχρι ορειβατικές εκδρομές στο Cotopaxi και το Chimborazo ή μεταφορά σε σημεία για παρατήρηση της ηφαιστειακής δραστηριότηταςΑν δεν θέλετε τη βοήθεια κάποιου γραφείου  οι γύρω πλαγιές έχουν αρκετά μονοπάτια για να περπατήσετε μόνοι σας - προτείνουμε μια ανάβαση στις Antennas  (2-3 ώρες) απ' όπου θα έχετε μια καλή θέα προς το Tungurahua ή μπορείτε να νοικιάσετε ποδήλατο και να κατηφορίσετε για 20 χιλιόμετρα προς τους καταρράκτες του Rio Verde. Για την ανάβαση μην ανησυχείτε, τα λεωφορεία δεν έχουν κανένα πρόβλημα να φορτώσουν το ποδήλατό σας στην οροφή τους (Η διαδρομή για τους καταρράκτες ακολουθεί τον κεντρικό δρόμο και σε κάποια σημεία χωμάτινες παρακάμψεις με νερά που τρέχουν από τους βράχους τριγύρω γι αυτό ντυθείτε κατάλληλα. Υπάρχουν επίσης 2 κατασκότεινα και στενά  τούνελ τα οποία είναι επικίνδυνα για τους ποδηλάτες. Σας προτείνουμε να έχετε κάποιο φακό μαζί σας και να κινηθείτε αντίθετα προς την κατεύθυνση των αυτοκινήτων για να  κινδυνεύσετε λιγότερο).

Αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα από τη φύση στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου το Μπάνιος είναι το κατάλληλο  μέρος για το κάνετε με τον οικονομικότερο τρόπο: Θα σας κοστίσει περίπου 100$ για 3 μέρες (περιλαμβάνονται τα πάντα), θα μείνετε σε καλύβες στη ζούγκλα και θα εξερευνήσετε την περιοχή με τα πόδια με κάποιο οδηγό. Ένας καταπληκτικός οδηγός, καλός φυσιογνώστης  και εξαιρετικός μάγειρας είναι ο Edwin AmoresΡωτήστε στο γραφείο σας αν μπορείτε να τον έχετε για οδηγό. Η περιοχή είναι αραιοκατοικημένη, οπότε αν ενδιαφέρεστε να δείτε ιθαγενείς θα απογοητευτείτε.

Το Tungurahua που υψώνεται κάθετα σχεδόν πάνω από το Μπάνιος, είναι ιδιαίτερα δραστήριο και έχει δώσει ισχυρές εκρήξεις στο παρελθόν. Τον Ιούλιο του 2006 που ήμασταν και εμείς εκεί εξερράγη και πάλι εκτοξεύοντας λάβα για 3 μέρες. Πολλοί κάτοικοι εγκατέλειψαν το Μπάνιος, ο στρατός προετοίμαζε την εκκένωση του χωριού στην περίπτωση που η λάβα θα άλλαζε κατεύθυνση (συνήθως ρέει προς τα δυτικά, ενώ το χωριό βρίσκεται βορειοανατολικά του ηφαιστείου) και για το λόγο αυτό ξενοδοχεία, εστιατόρια και πολλά ταξιδιωτικά γραφεία ήταν κλειστά. Στις 16 Αυγούστου 2006 νέες εκρήξεις κατέστρεψαν κοντινά χωριά ενώ βράχια έπεσαν στη Riobamba, τραυματίζοντας ανθρώπους. Πριν πάτε στο Μπάνιος ενημερωθείτε για την κατάσταση του Tungurahua  από το παρατηρητήριο ηφαιστείων.

Στο Μπάνιος μείναμε στο Hostal Isla de Banos, ιδιοκτησίας ενός μεσήλικα γερμανού, με πεντακάθαρα δωμάτια με μπαλκόνι σε τροπικό κήπο, εξαιρετικό πρωινό  και αν και τσιμπημένο στην τιμή (περίπου 20€) σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

 

 Riobamba - διαδρομή στο El Nariz del Diablo

Ακολουθώντας τη ραχοκοκαλιά των Άνδεων προς το Νότο, υποχρεωτικά θα περάσετε από τη Riobamba, την αφετηρία της πιο διάσημης σιδηροδρομικής διαδρομής τους Ισημερινού και μια από τις  φημισμένες του κόσμου. Η Riobamba έχει μερικά ευχάριστα για βόλτα πάρκα,  πλατείες και μερικές ενδιαφέρουσας αρχιτεκτονικής εκκλησίες.  Το τρένο ξεκινά  κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Κυριακή στις 7 το πρωί, αλλά για να πιάσετε θέση στην οροφή του τρένου πρέπει να είστε εκεί το αργότερο στις 6. Τα βαγόνια πλην ενός είναι εμπορικά γι αυτό όλοι οι επιβάτες ταξιδεύουν στην οροφή. Η διαδρομή προς το Alauzi διαρκεί 5 ώρες και μπορεί να μην είναι κορυφαία από θέα, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Φορέστε ότι πιο ζεστό έχετε (το πρωινό κρύο στα 3.000 είναι δριμύ) και νοικιάστε ένα μαξιλαράκι από τους σιδηροδρομικούς υπαλλήλους (1$). Το εισιτήριο κοστίζει το υπερβολικό ποσό των 11$ και καλό είναι να το αγοράσετε την προηγούμενη μέρα (αν και μπορείτε από τις 6:30 το ίδιο πρωί). Στο Alauzi θα επιβιβαστούν και άλλοι τουρίστες (ναι, το τρένο δεν χρησιμοποιείται από τους ντόπιους, αφού για την ίδια διαδρομή το λεωφορείο χρειάζεται 2 ώρες) και θα κατευθυνθεί προς το El Nariz del Diablo (μύτη του διαβόλου), ένα απότομο γκρεμό που το τρένο κατεβαίνει με συνεχείς αλλαγές κατεύθυνσης, αφού είναι αδύνατον να κάνει στροφές των 180 μοιρών.   Η γραμμή ολοκληρώθηκε το 1902 και για την τεχνολογία της εποχής ήταν ένα θαύμα της μηχανικής. Δυστυχώς φαίνεται να μην έχει συντηρηθεί από τότε, οι λαξευμένες πάνω στο βράχο  σιδηροτροχιές είναι σε πολύ κακή κατάσταση και οι εκτροχιασμοί (όπως συνέβη και σε μας) συχνοί. Όταν μάλιστα στεκόσαστε στην οροφή του βαγονιού πάνω από το γκρεμό, η διαδρομή γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Το τρένο συνεχίζει μέχρι το Sibambe, σταματά για φωτογραφίες και επιστρέφει στο Alauzi.  Μια και στο Alauzi δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνετε, μπορείτε να συνεχίσετε με λεωφορείο προς την Cuenca (5 - 6 ώρες), αλλά επειδή την ίδια σκέψη κάνουν όλοι σχεδόν οι επιβάτες του τρένου, είναι αδύνατο να χωρέσουν στο λεωφορείο. Φροντίστε λοιπόν να έχετε από πριν εισιτήριο ή πάρτε το απόφαση (αν καταφέρετε να μπείτε στο λεωφορείο) ότι θα ταξιδέψετε σε συνθήκες σαρδέλας!

 

 

 Cuenca

Καθώς ταξιδεύετε προς το Νότο οι χιονισμένοι κώνοι των ηφαιστείων αντικαθίστανται από οροπέδια και βουνά σε γήινα χρώματα. Η Cuenca που βρίσκεται στο δρόμο σας θεωρείται από τις πιο όμορφες πόλεις, με ισπανικού ρυθμού διατηρημένα κτίρια, πλατείες γεμάτες ζωή, αλλά και όμορφα καφέ,  καλά εστιατόρια (υπάρχει και ένα ελληνικό επί της οδού Gran Colombia) πιτσαρίες και μπαρ.  Μπορείτε να κάνετε περίπατο στις όχθες του Rio Tomebamba που διατρέχει την πόλη, να θαυμάσετε την επιβλητικούς καθολικούς ναούς ή να περιπλανηθείτε στις υπαίθριες αγορές.  30 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης υπάρχει το εθνικό πάρκο Cajas (Parque Nacional Cajas),μια περιοχή με εκατοντάδες μικρές λίμνες και ακόμα περισσότερους μικρότερους γαλάζιους νερόλακκους,  σε αντίθεση με το αλπικό χωρίς βλάστηση τοπίο. Η περιοχή βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο (4.000 μ.) και ο καιρός είναι πάντα κρύος, η βροχή συχνή και σπανιότερο το χιόνι. Πολλά γραφεία οργανώνουν ημερήσιες εκδρομές, υπάρχουν καλά χαραγμένα μονοπάτια και μπορείτε να ψαρέψετε πέστροφες στις λίμνες.   Αν δεν σκοπεύετε να κάνετε εκδρομή στο πάρκο, μπορείτε να πάρετε μια ιδέα πως είναι ταξιδεύοντας με λεωφορείο από την Cuenca προς Guayaquil. Ορισμένα λεωφορεία (όχι όλα) διασχίζουν την περιοχή αυτή.

 

Guayaquil

Σπάνια θα ακούσετε καλά λόγια από ταξιδιώτες για το Guayaquil. Με πάνω από 2 εκατομμύρια κατοίκους, αυξημένη εγκληματικότητα,  ζεστό και υγρό κλίμα πολλοί θα το αποφύγουν. Εμείς στο Guayaquil βρήκαμε την πιο μοντέρνα και πλούσια πόλη του Ισημερινού,  οι κεντρικοί δρόμοι είχαν απίστευτη αστυνομική προστασία, ενώ το περίφημο Malecon 2000, η ανάπλαση της όχθης του Rio Guayas στην καρδιά της πόλης -ένα από τα μεγαλύτερα έργα ανάπλασης που έγιναν ποτέ σε ολόκληρη τη Ν. Αμερική- άλλαξαν το χαρακτήρα της πόλης και την έκαναν να μοιάζει περισσότερο με την Ολυμπιακή Αθήνα.   Η  κίνηση και η ζωή μέχρι αργά το βράδυ (Σαββατόβραδο) ήταν περισσότερη από αυτή που θα συναντούσε κανείς στη Μύκονο τον Αύγουστο, με συναυλίες, υπαίθριες παραστάσεις, ανοικτά εμπορικά μαγαζιά και προπαντός κεφάτους ανθρώπους. Όλα αυτά στους κεντρικούς δρόμους (9 de Oktubre) και στα 2.5 χλμ της "παραλιακής" (Malecon). Τα υπόλοιπα τετράγωνα έδειχναν έρημα και από το ξενοδοχείο μας είχαν προειδοποιήσει να μην βαδίσουμε σε κανένα άλλο δρόμο εκτός από τους προαναφερθέντες.

 

 

 

Puerto Lopez

Το Puerto Lopez, είναι ένα μικρό ψαροχώρι στις ακτές του Ειρηνικού, περίπου στη μέση της χώρας από βορά προς νότο, από αυτά που δύσκολα τα βρίσκεις στους χάρτες και ακόμα πιο δύσκολα φτάνεις, αφού θα χρειαστεί να αλλάξετε κάμποσα παλιά λεωφορεία. Υπάρχει όμως ένας σημαντικός λόγος για έρθετε μέχρι εδώ: Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο κάθε χρόνου, φάλαινες έρχονται και γεννούν στα ζεστά και πλούσια σε τροφή νερά. Τους μήνες αυτούς, καίκια φορτωμένα με τουρίστες, ανοίγονται στη θάλασσα και παρατηρούν τα τεράστια θηλαστικά να παίζουν, να βουτούν και να κάνουν άλματα. Για όσους δεν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο είναι πράγματι μια εμπειρία ζωής.  Η παρατήρηση των φαλαινών διαρκεί περίπου 2 ώρες και κοστίζει 25$. Τα (νόμιμα) σκάφη διαθέτουν σωσίβια, ασύρματο, δεύτερη μηχανή και τουαλέτα, ενώ ιδιώτες ψαράδες μπορεί να σας πάνε με λιγότερα χρήματα, αλλά χωρίς αυτές τις πολυτέλειες. Ακόμα και αν δεν φυσά, τα κύματα του ωκεανού είναι μεγάλα και πολλούς ταξιδιώτες τους πιάνει ναυτία.  Με 45$ τα καϊκια θα σας πάνε και στο νησάκι Isla de la Plata, το οποίο το λένε χαριτολογώντας το Γκαλαπάκος των φτωχών. Στο νησάκι θα δείτε (εμείς δεν πήγαμε) πολλά είδη πουλιών, υπάρχει η δυνατότητα να βουτήξετε με μάσκα (τον Ιούλιο & Αύγουστο τα νερά είναι ανατριχιαστικά γκρίζα) και μπορείτε να κάνετε ένα γύρο στο νησί από το μοναδικό απότομο μονοπάτι που διαθέτει.

15 χιλιόμετρα νότια του Puerto Lopez θα συναντήσετε ένα άλλο ψαροχώρι, τη Montanita, στις ακτές της οποίας το κύμα  του ωκεανού φτάνει  τα 3 μέτρα ύψος κυρίως από Δεκέμβριο μέχρι Μάιο. Surfers από όλο τον κόσμο φτάνουν εδώ για το μεγάλο κύμα και έτσι οι καλύβες μεταλλάχτηκαν σε μπαράκια και τα σπίτια των ψαράδων σε ξενοδοχεία. Τον Ιούλιο & Αύγουστο είναι όλα γκρίζα (θάλασσα και ουρανός) οι surfers λιγοστοί, αλλά τα καφέ και τα μπαράκια γεμάτα κυρίως με χίπηδες από όλο τον κόσμο, πιθανώς μόνιμους κατοίκους της Montnita.

 

 

 


Κείμενα - Φωτογραφίες:  Σωτήρης Χαϊμαντάς

επικοινωνία

Συγνώμη: Χωρίς mailto link, για προστασία από τους spammers.