Γεωργία
Άνθρωποι
Καθώς περνούσαμε τα σύνορα προς τη Γεωργία αφήνοντας πίσω τα αυστηρά βλέματα των Τούρκων τελωνειακών με τα χαμηλωμένα πηλίκια, η χαλαρή Γεωργιανή αστυνομικός αφού ψηλάφισε προσεκτικά τις σελίδες του διαβατηρίου μου μήπως ήταν πλαστό, μου χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο και με καλωσόρισε: "Welcome to Georgia Sir!". Όσοι έχουν ταξιδέψει, γνωρίζουν ότι τέτοιες αβρότητες κάθε άλλο παρά συνηθισμένες είναι σε αυτή την περιοχή του κόσμου οι οποίες μαστίζονται από βαριεστημένους "κρατικούς" υπαλλήλους έτοιμους να ταλαιπωρήσουν οποιονδήποτε πολίτη χωρίς προφανή λόγο. Αυτή η πρώτη εντύπωση στο συνοριακό σταθμό Sarpi δεν ήταν καθόλου τυχαία, σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού οι άνθρωποι που συναντήσαμε ή συνδιαλλαγήκαμε, μας αντιμετώπισαν με μια εγκαρδιότητα και διακριτικότητα που έκανε το ταξίδι μας μερικές φορές να θυμίζει εκδρομή στην Ελλάδα του 1970. Οι γυναίκες απολαμβάνουν όλες τις δυτικοευρωπαϊκές ελευθερίες, ενώ ταυτόχρονα -στον βαθμό που μπορέσαμε να αντιληφθούμε- διατηρούνται ισχυρές οκογενειακές σχέσεις και η πίστη στην ορθόδοξη Εκκλησία. Η παρέα, το φαγητό και η διασκέδαση είναι το ίδιο σημαντικό κομμάτι της ζωής των Γεωργιανών όπως και για τους Έλληνες και μην ξαφνιαστείτε αν πολύ συχνά ακούσετε να διασκεδάζουν με ελληνική μουσική.
